Trang An (zo 1 jan)

Allemaal het beste gewenst voor 2017.
De Vietnamese wijn heeft z'n werk gedaan. Een goede nachtrust, helaas maar tot half 7. Alle buren -boven, onder en naast ons- moeten waarschijnlijk met de eerste bus/taxi mee, want het was een leven van jewelste in het hotel. Toch maar opgestaan en rustig naar het ontbijt, waar de drukte alweer voorbij was. Ja, ja het lukt ons goed om als een van de laatste aan het ontbijt te verschijnen :).
De chauffeur en gids staan 9.15uur klaar om ons naar Trang An te brengen. Dit gebied is in 2014 op de Unesco lijst van het cultureel wereld erfgoed gezet. We varen 2,5 uur door het gebied op een platte roeiboot, met een vrouw aan het stuur en de riemen. 3 Studenten uit Ninh Binh delen de boot met ons (met 6 man in hetzelfde schuitje). De meiden praten in het Engels met ons, beantwoorden onze vragen, en vertalen af en toe instructies van de stuurvrouw. Zij studeren Engels en Chinees.
Met tientallen bootjes varen we door het natuurgebied, door lage grotten en langs tempels. Ondanks de drukte op het water, is de omgeving imponerend. Met het wat mistige weer roept het soms een orientaalse mystieke sfeertje op. Na de tocht neemt de gids, Twong, ons mee naar een restaurant om de maag te vullen. Was weer heerlijk (veel). Daarna fietsen gepakt en leidt Twong ons door de omgeving langs smalle paden, eendenboerderijen en rijstvelden. We komen aan in Hoa Lu, een keizerlijke residentie uit de 9e eeuw. Er staan nog 2 tempels van de koning en de prins, en beide tempels bezoeken we. Twong vertelt ons over de geschiedenis, maar ook over het Boeddisme en het dagelijkse Vietnamese leven. Daarna fietsen we nog enkele km's door de omgeving, o.a. langs een koe die op de stoep wordt geslacht. Om 16.30uur zijn we weer bij de taxi die ons naar het hotel terugbrengt. Van de beide mannen krijgen we nog een groot pak Vietnamese thee. Was weer een leuke afwisselende dag, beetje op ons lijf geschreven. Bier gekocht bij een ouder echtpaar in de straat, heel lieve mensen. Daarna bij de buren een kleine hap gegeten. De buurmeiden hebben ons meteen in de gaten en hebben het bier al bijna klaar staan. Altijd in voor een praatje en een aai over schouder of arm (lekker aanrakerig type). We praten wat met een Australisch gezin, moeder met 4 kinderen, die een 2-daagse tocht door een grot gaan doen. Nog een kort wandelrondje door de wijk waar iedereen op straat met elkaar lijkt te eten. In ieder geval buitengewoon levendig. Dan naar binnen om dit verslag te maken.